Dag 28 en 29. Van Namen naar Maastricht.

Deze zondagmorgen, 23 juli, begint regenachtig. We ontbijten op ons gemak. Als rond 11.30 het weer wat opknapt nemen we afscheid van Kirsten en lichten wij even later het anker. Figuurlijk dan. Het is maar 17 graden. Niet het weer dat we de afgelopen 4 weken gewend waren helaas. Na 2 sluizen en 38 km. varen we door Huy.

Het is niet echt lekker weer om te varen en de F1 van Hongarije begint zo. En omdat we benieuwd zijn wie 2e wordt 😛 meren we af in Huy aan de kade van de Maas, pal achter een oude brug. Daar kijken we live de F1 wedstrijd. Norris dus. Daarna even Huy bezichtigen. Dat vergt geen uren merken we. Wel wat leuke dingen maar allemaal te bezichtigen binnen een uurtje. Ondertussen is het toch nog 23 graden geworden.

Als we terugkomen bij de boot schommelt die aardig. En dat alleen van de stroming en de wind. Dat zal dus de hele nacht wel zo blijven. Ik vind het heerlijk. Ik wél. Maar van ‘gevaarlijke golfslag’, waarvoor in de vaargids gewaarschuwd wordt, is echt geen sprake.

Na (weer) een nachtje heerlijk te hebben geslapen (dat geschommel helpt daar beslist bij) word ik maandagmorgen pas om 08.30 wakker. Laat gezien het idee dat we vandaag eventueel tot Maastricht willen varen. En we eerst nog vers brood willen halen. Het is gelukkig wel droog en ook niet zo koud als gisteren. Terwijl Ingrid nog slaapt ga ik alvast brood halen. Als ik terugkom is Ingrid uit bed en kunnen we rond 09.45 toch vertrekken. Ontbijten doen we vandaag dan wel onderweg. Het weer is erg wisselvallig maar de vele regen ‘met plensbuien met kans op onweer en hagel’ die Buienradar ons in het vooruitzicht stelde blijft toch overwegend weg. Af en toe een beetje miezer maar verder alleen af en toe wat dreigende wolken maar ook blauwe lucht tussen de wattenbollen. 🌥️ We hadden vandaag maar 3 sluizen. Maar wat voor… Sluis 1 duurde een uur. Dat vonden we lang, maar alleen maar omdat we niet wisten wat ons nog zou staan te wachten. Het duurde een uur omdat de sluiswachter wilde wachten (haha, dat is immers ook zijn beroep??) op een groot schip dat nog zo’n 20 minuten van de sluis verwijderd was. Sluis 2 duurde met 40 minuten iets korter maar naar onze smaak toch veel te lang aangezien er verder helemaal geen verkeer was. Maar dan. Sluis Ternaaien spande de kroon. Net als op de heenweg. Spontaan ontstond in mijn hoofd de tekst “Sluis Ternaaien, dat is waar ze je ………” Er zijn daar 3 sluizen naast elkaar. Een had dubbele rode lampen, wat zoiets betekent als ‘vandaag niet’. Een sluis was net gesloten met een aantal boten en zou zeker nog 30-40 minuten bezig zijn eer die aan onze kant weer open zou gaan. (Eerst het water 14 meter laten zakken, boten laten uitvaren, nieuwe boten erin, 14 meter stijgen, boten laten uitvaren). Vreemd genoeg brandde bij die sluis helemaal geen lampen, wat eigenlijk niet kan. Maar gelukkig stond de 3e sluis op enkel rood. Die was dus gewoon in bedrijf en zou logisch ‘snel’ voor ons open gaan want het water stond er al hoog toen we aankwamen. Jammer dan. Bij deze sluis betekent enkel rood blijkbaar ook ‘vandaag niet meer’ want er gebeurde niets! Ondertussen lagen we met 3 jachten voor die sluis. Toen een uur later die ene sluis weer boven was en er een groot schip uitvoer, was de sluiswachter 🤬🤬🤬 zo ‘vriendelijk’ om ons te vertellen dat we met zijn alle voor de verkeerde sluis lagen te wachten! En zo ben je dan dik 1,5 uur kwijt voor één sluispassage. Gelukkig was het weer gedurende die tijd wel nog mooi, tegen de voorspellingen in. Zonnig en aangenaam warm. Ondertussen hebben we met Kirsten gebeld. Die wilde misschien nog langskomen als we in Maastricht bleven liggen. Als we rond 17.45 nog net een plaatsje vinden aan de voet van de St. Servaasbrug komt Kirsten ook net aanlopen. We halen frieten. Terwijl die gebakken worden betrekt de lucht en wordt het ineens een stuk donkerder. Oh jee. Als daarboven de sluizen worden opengetrokken vrees ik dat we de straat uitdrijven. Het valt mee. Het meeste waait over. Op een paar miezerbuitjes na hebben we het weer droog gehouden. Dat is effe heel wat anders dan de voorspellingen. Terwijl ik deze tekst schrijf speelt op de St. Servaasbrug iemand een leuk deuntje op een trekharmonica. Heel gezellig. Alleen jammer dat hetzelfde deuntje zich elke paar minuten herhaalt. 🤨

Kijk voor de foto’s op het tabblad Foto’s.